در حالی که شومر حزب را با نظم و انضباط پیام‌رسانی بی‌امان و تمرکز بر وحدت حزبی رهبری می‌کند، رید از مبارزات سیاسی همه جانبه حمایت می‌کرد. گاهی اوقات رید با اعضای حزب خود می جنگید، اما از پرتاب بمب پارتیزانی لذت می برد.
رهبر اقلیت سنا، میچ مک کانل و رید، یک بار در سال 2015 با هم به مجلس سنا رفتند تا لحن داستان POLITICO را در مورد رابطه خود به چالش بکشند. اما مک‌کانل رید سه‌شنبه را به یاد آورد: «وقتی هری از سنا بازنشسته شد، هر دوی ما این واقعیت را جشن گرفتیم که بسیاری از تفاوت‌هایمان هرگز واقعاً شخصی نشده‌اند.»
«ماهیت هری و شغل من ما را به درگیری مکرر و گاهی شدید بر سر سیاست و سیاست کشاند. اما من هرگز شک نکردم که هری همیشه کاری را انجام می‌داد که عمیقاً احساس می‌کرد برای نوادا و کشور ما درست است.»
با این حال، نبردهای آنها زمینه را برای توازن ضعیف قدرت امروز در سنا 50-50 به رهبری شومر فراهم می کند، در حالی که بسیاری از دموکرات ها اکنون آشکارا هشدار می دهند که با توجه به دشواری در جمع آوری 60 رای برای اولویت های حزبشان مانند اصلاحات انتخابات، روزهای آستانه اکثریت فوق العاده به شماره افتاده است. پس از آن که رید در سال 2013 از گزینه هسته ای استفاده کرد، این دومینوها شروع به سقوط کردند و در اکثر نامزدها از بین رفت. این یکی از مهم ترین تصمیماتی بود که در این قرن در سنا گرفته شد – و شومر از رید حمایت کرد.
رید احساس کرد که باید این کار را برای غلبه بر موانع مک کانل برای نامزدهای باراک اوباما، رئیس جمهور سابق، انجام دهد. او همچنین معتقد بود که نیاز سنا به اکثریت فوق العاده در پایان عمر مفید آن است. مک‌کانل بارها هشدار داد که این امر به مؤسسه آسیب می‌رساند، و در سال‌های بعد، کنتاکیایی دو بار قوانین فیلیباستر را تغییر داد تا تأییدیه‌های یک رئیس جمهور GOP را تسهیل کند.
اما رید آرا را داشت تا تاثیرگذارترین تغییر را ایجاد کند، با حواشی که شومر تنها می تواند در سنا امروزی که به شدت در حال رقابت است، رویای آن را ببیند. در سال 2013، مخالفان مانچین، همراه با دو سناتور دیگر، در مجلسی که رید 55 رای را در اختیار داشت و فقط برای تغییر قوانین نیاز به اکثریت ساده داشت، اهمیتی نداشت.
و با کار شومر در بخش سیاسی در دوران تصدی رید به عنوان رهبر دموکرات ها، دموکرات های سنا اکثریت عظیم 60 کرسی را در سال 2009 به دست آوردند و به دموکرات ها اجازه دادند که بخش عمده ای از اصلاحات مراقبت های بهداشتی نسلی را بدون نیاز به استفاده از بودجه نامحدود و محدود به تصویب برسانند. فرآیند آشتی با همکاری نزدیک با نانسی پلوسی، رئیس‌جمهور، اکثریت عظیم دموکرات‌ها پس از آن شرایط دشوار را در آغاز ریاست‌جمهوری اوباما کاهش داد.
در حال حاضر، شومر با 50 کرسی باقی مانده است – که به شدت در دستور کار بایدن و همچنین ساختار سنا، کارهایی را که می توان و نمی توان انجام داد، با مشکل مواجه می کند.
رید در درگیری‌های خود با جمهوری‌خواهان، مانند تعطیلی سال 2013 بر سر اوباماکر، به شومر نشان داد که دموکرات‌ها نمی‌توانند در تقابل‌های حزبی بزرگ یک اینچ کوتاهی کنند. این درسی بود که شومر در نبردهای امسال با جمهوری خواهان بر سر محدودیت بدهی و امتناع اولیه مک کانل از سازماندهی سنا 50-50 بدون امتیاز گرفت. اگرچه شومر با طولانی‌ترین سنای 50-50 تا کنون و همه‌گیری طاقت‌فرسا مواجه است، رید در طول رکود بزرگ با فاجعه مالی و یک استراتژی تندرو حزب جمهوری‌خواه برای متوقف کردن برنامه اوباما به طور کامل در مسیر خود مواجه شد.
شومر با یادآوری رید، او را “رهبر من، مربی من، یکی از عزیزترین دوستانم” خواند. از زمانی که رید دفتر را ترک کرد، این دو به طور منظم به صحبت خود ادامه دادند.
سیاست رید و شومر در کنار یکدیگر و در درون یک حزب دموکرات که به طور فزاینده‌ای به سمت چپ گرایش داشت تغییر کرد. زمانی که لیبرال ها با سوء ظن عمیق به شومر نگاه می کردند، تا حد زیادی شهرت خود را به عنوان یک دموکرات دوست وال استریت از دست داده است. در آخرین دوره ریاست جمهوری خود، رید به او لگد زد مدت زمان طولانی اصولگرای محافظه کار به محدود کردن. اکثریت رید با میانه‌روهایی از ایالت‌های قرمز همراه بود. سناتورهای شومر از آریزونا و جورجیا منعکس کننده مسیر جدید حزب هستند.
و رید در نهایت قهرمان اصلاحات فیلیباستر شد و پیش‌بینی کرد که قانون‌گذاری در ماه‌های اخیر در راه است. شومر نیز اکنون آشکارا در مورد اصلاح قوانین صحبت می کند، اما برای رسیدن به آنجا باید مانچین را متقاعد کند که با او بپرد – چیزی که رید هرگز انجام نداد.
دو رهبر دموکرات به شیوه‌های کاملاً متفاوتی با مانچین رفتار کردند. زمانی که رید در سال 2016 سنا را ترک کرد، مانچین آشکارا از دموکرات مبارز نوادا ابراز نارضایتی کرد و او را به دلیل انتقاد از انتخاب رئیس جمهور سابق دونالد ترامپ مورد انتقاد قرار داد. امروز، مانچین با حال و هوای سازگار شومر بسیار راحت تر از تاکتیک های رهبری سرسخت رید است. با این وجود، هر چند روز یک بار، دموکرات‌ها به این فکر می‌کنند که آیا ممکن است فشار بیشتری بر مانچین لازم باشد.
زمانی که رید در سال 2015 پس از یک مصدومیت ورزشی دردناک تصمیم به بازنشستگی گرفت، رید به سرعت حرکت کرد تا میراث خود را تثبیت کند. او شومر را به عنوان جانشین خود تأیید کرد و به سرعت از کاترین کورتز ماستو برای جانشینی او در نوادا حمایت کرد. ماشین سیاسی او تضمین کرد که او هم در انتخابات مقدماتی و هم در انتخابات عمومی پیروز شد. ایالت میدان نبرد به یکی از درخشان ترین نقاط دموکرات در دهه گذشته تبدیل شده است.
همه اینها بخشی از سوابق مؤثر رید به عنوان رهبر حزب است که با این وجود برخی از همکارانش را به ستوه آورده است. شش دموکرات سنا رای داد پس از شکست دموکرات‌ها در سنا در سال 2014، علیه او در آخرین انتخابات رهبری‌اش پس از شکست دموکرات‌ها در سنا، نشانه‌ای از دوقطبی بودن او در حزب دموکرات بود.
با این حال، حتی در آن دوره نارضایتی، دموکرات‌ها به رید اعتبار می‌دادند که بهترین منافع حزب را در نظر می‌گرفت، زیرا او به دلیل اجازه ندادن به رأی‌های اصلاحیه بیشتر، گرمای بی‌امان جمهوری‌خواهان را جلب کرد.
«اگر اشتباهاتی رخ داده است، اشتباهاتی بوده که از هری رید به معنای خوب بوده است. سناتور سابق کلر مک کاسکیل (D-Mo.) در مصاحبه ای پس از انتخابات 2014 گفت و با آن، او سعی داشت از اعضا در برابر آرای دشوار سیاسی محافظت کند.
از سوی دیگر، شومر به طور مکرر وحدت حزب را به عنوان یک نقطه قوت موعظه می کند و به اعضای خود توجه دقیق می کند، و گاهی اوقات زمانی که نقل قولی را در روزنامه می خواند، آنها را فرا می خواند. رید از همان ابتدا می دانست که این دو دوست صمیمی رویکرد متفاوتی به رهبری دارند.
او رهبر خوبی خواهد بود. رید در مصاحبه ای در سال 2016 پیش بینی کرد که او مثل من نخواهد بود، ما متفاوت هستیم. «دو شخصیت متفاوت. او یک مرد مطبوعاتی است، من نیستم.»
در جایی که شومر روشمند است، رید خودجوش بود و در مصاحبه‌های راهرو، کنفرانس‌های مطبوعاتی و در مجلس سنا، نقل قول‌های آتشین را مطرح می‌کرد. او به ندرت از سؤالات طفره می رفت. در آنچه که انتظار می رفت در یک کنفرانس مطبوعاتی در سال 2014 برگزار شود، او به طور اتفاقی توضیح داد که قرار نیست لایحه تجارت سریع اوباما را برای رای گیری بگذارد. او در سال 2012 به میت رامنی با حملات مشکوک به مجلس سنا حمله کرد.
و رید چند سال بعد از تاکتیک های خود پشیمان نشد. او توضیح داد کل قسمت رامنی به صورت سیاه و سفید: “رامنی برنده نشد، نه؟”
ناامیدی او از اینکه دموکرات ها نتوانستند ترامپ را به روشی مشابه متوقف کنند، رید را بسیار آزار می داد. همانطور که او دفتر را ترک کرد، او تحسین شده ترامپ به عنوان یک «غارتگر جنسی که رأی مردم را از دست داد». اما حتی با وجود اینکه او هنوز رهبر اقلیت بود، رید نیز در آخرین هفته‌های ریاست‌جمهوری خود شروع به تعویق به شومر کرد.
هنگامی که رید در دسامبر 2016 آماده بازنشستگی می شد، شومر بلافاصله با یک مبارزه سخت مواجه شد. بسیاری از دموکرات‌ها می‌خواستند از مزایای معدن‌کاران زغال‌سنگ محافظت کنند و حتی در مورد مخالفت با تأمین مالی دولت صحبت می‌کردند تا نظر خود را بیان کنند. در پایان، شومر به دموکرات‌های سنا کمک کرد تا موضوع خود را در مطبوعات نمایان کنند، اما مجبور به مبارزه برای تعطیلی نشدند. در طول درام، رید بیشتر به جانشین خود اجازه داد تا آن را اداره کند.
و برای اولین بار دموکرات ها از خود پرسیدند: هری رید چه می کرد؟
